Vanuit psychologisch oogpunt bestaat de benadering uit een combinatie van elementen uit de cognitieve gedragstherapie (CGT), de korte oplossingsgerichte therapie (KOT) en de contextuele benadering (CT).

Kort gezegd gaat het daarbij om:

• Het leren ontdekken en ‘herschrijven’ van niet helpende, irrationele gedachten;

• Het aansluiten bij en uitbouwen van wat er al goed gaat, waar jouw eigen mogelijkheden, ideeën en verlangens je al op de goede weg helpen;

• Het bekijken van jouw hulpvraag, zowel binnen jouw eigen innerlijk functioneren, als tegen de achtergrond van jouw familiebanden. De contextuele benadering stelt dat onze werkelijkheid ‘fundamenteel relationeel’ is, dat wil zeggen dat relaties van fundamenteel belang zijn voor ons functioneren. Dat geldt bij uitstek voor familierelaties. Daarom kijken we daar samen naar, zonder de eigen verantwoordelijkheid en het hier en nu uit het oog te verliezen;

• Dit doen we in gesprekken, aan tafel met thee of wandelend in de kalme veelzeggendheid van de natuur;

• Als je er open voor staat en als het passend lijkt in jouw proces, gaan we eveneens in ‘gesprek’ met paarden (zie HAT).

Het spreekt voor zich dat er altijd nauwe aansluiting wordt gezocht bij jouw specifieke hulpvraag; het therapeutische proces krijgt ten diepste vorm in overeenstemming met jouw eigen wensen en mogelijkheden. Want hoewel ik jou terzijde zal staan met het beste van hart, kennis en ervaring; verandering komt ten diepste altijd van binnenuit en jij zelf staat voor de uitdaging om jouw doelen na te streven. De hulpverlener is daarbij iemand die actief met jou meedenkt en je ondersteunt, maar die in dat proces niet de regie van jou overneemt. Dat betekent zoveel als:

“Je moet het zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen!”.

Ik zal zo goed mogelijk naar jou luisteren om jou te helpen jezelf en anderen beter te verstaan.

Tot slot probeer ik samen met jou te zoeken naar hulpbronnen in jouw eigen omgeving in de hoop deze ook daadwerkelijk aan te boren!