ANGSTSTOORNISSEN
Vast in mezelf
Verstarde paniek
In de wurgende greep van onrust
Een gevangenis onder mijn huid
De buitenstaander relativeert
Hij heeft gelijk, zo weet mijn hoofd
Maar in mijn cellen galmt alarm…
Vals alarm… maar onmiskenbaar: alarm!
Ik wil ervoor weg
Op de vlucht
Ik vermijd
Mijn wereld wordt kleiner
Maar het alarm…
Het drijft de spot met mij
Het heeft de euvele moed
Om de vesting van mijn zo zorgvuldig afgeschermde wereld
Alsnog binnen te dringen
Schel af te gaan
In dat wat veilig leek voor een moment
Angst en dwang, ze zijn niet snel tevreden… Ze grijpen om zich heen en verslinden, onverzadigbaar, het volgende stukje van je leven. Terrein wat je prijs geeft, wordt schaamteloos geannexeerd in het dwangdomein. Foetsie!
Samen zoeken we naar ingeleverde vrijheden, naar prijsgegeven gebieden. Samen zoeken we naar redenen voor de onrust, maar belangrijker nog, zetten we in op het hernemen van regie over jouw keuzes. Je leert scherp onderscheiden wat jouw stem zegt en wat de ‘indringer’ roept. Je staat stil en kijkt – voor het eerst of opnieuw – eens goed naar je keuzevrijheid en hoe je die wilt benutten.
“Slechts na vele jaren ging ik begrijpen dat pijn niet verdwijnt door ervoor weg te lopen. Dat maakt de pijn juist erger. …. Door weg te lopen voor het verleden, voor mijn angst, kon ik geen vrijheid vinden. Ik maakte van mijn angst een cel en draaide hem op slot door te zwijgen.”.
Eva Eger – holocaust overlevende
Angst geeft ons twee keuzes:
FEAR =
False Evidence Appearing Real!
so:
Forget Everything And Run
ór…
Face Everything And Rise!
He will hold me fast - Keith & Kristyn Getty